Prawda jest najwyżej tak okrągła jak końskie oko.

 Prawda jest jak poezja. I większość ludzi przeklęcie nienawidzi poezji.

 "Nie ważne jak ciężko jesteś ranny, póki żyjesz, masz nadzieję."

 Nie jesteśmy niczym więcej, jak bytami poszukującymi prawdy, używającymi w tym celu nieskutecznych metod, bo pertraktując z zewnętrznym światem, zawsze podlegamy oszustwu.

 Człowiek musi się uczyć przez całe życie, uczyć przede wszystkim miłości, która nie jest rzeczą prostą i łatwą. Również prawda nie jest łatwa.

 Najgorsza prawda jest zwykle lepsza niż najładniejsze kłamstwo. Nie ma złego, które by na dobre nie wyszło. Prędzej czy później, ale prawda zawsze wychodzi na jaw.

 Prawda jest tym, co jest, a nie tym, o czym myślimy, co jest. To nie jest coś, co można opisać, podać w definicji. To jest coś, co musi zostać bezpośrednio doświadczone. I to jest to, czego pragnie każda dusza.

 Prawda jest jak deszcz, często budzi zdziwienie, który ma parasol, a który nie. Tylko niektórzy z nas doceniają jej czystość, gdy spada na nasze głowy. A reszta biegnie jak zwariowana do najbliższego schronienia.

 Nie jestem pewien o wiele rzeczy. Ale są dwie rzeczy, co do których jestem absolutnie pewny: że jestem Żydem i że każda prawda może mieć swoją przeciwność, z wyjątkiem cierpienia.

 Prawda nie jest prostą informacją, ale poczuciem wiarygodności, które może wynikać tylko z doświadczenia.

 Kiedy nie masz ochoty wstać, uderz się w twarz wstań szybko z łóżka i powiedz na głos..."Mam to w dupie, dobranoc!"