Prawda jest jedna, choć są prawd tysiące,
a każdy swoją na prawdę jedyną.
Najtrudniejszym jest mówienie prawdy, najłatwiejszym jest mówienie tego, co jest wymyślne, ale bezużyteczne.
Ludzie prawdziwie szlachetni zawsze mają w sercu sympatię i są gotowi powiedzieć prawdę; inni mówią prawdę tylko wtedy, kiedy przyniesie to korzyść.
Prawda wciąż jest prawdą, nawet jeśli nikt w nią nie wierzy. Kłamstwo jest nadal kłamstwem, nawet jeśli wszyscy w nie wierzą.
Prawda jest drogą, a nie celem.
Tylko duch, który stale odnawia swoje pokarmy, jest zdolny do pojmowania prawdy. Ona nie przychodzi ani na modlitwe, ani na wykłady, ani na czytanie książek. Prawda przychodzi, tylko gotowym na nią.
Świat jest pojęciem prawdziwym tylko wtedy, gdy nie tylko umiemy się w nim odnaleźć, ale znamy drogę do niego.
Kiedy prawda ginie pod wpływem różnych pokus, przekonań, ubarwień, pozostaje tylko wyblakła kopia, cień prawdziwego istnienia.
Często ludzie wchodzą w życie innych tylko po to, by zostawić w nim swoje śmieci. Pamiętaj, prawda jest taka, że nikt nie jest wart twoich łez, a ten, kto jest ich wart, nie każe ci płakać.
Prawda jest bowiem zawsze konkretna, podczas gdy kłamstwo jest ogromnie abstrakcyjne. Wobec tego, czyż nie jest prawdą, że kłamstwo jest zawsze proste?
