Nic nie kosztuje tak drogo, jak tanie prawdy.

 Prawda zawsze leży po środku, niestety, na przecięciu dwóch kłamstw. To coś więcej niż suma dwóch kłamstw. To coś mniej nawet, bo prawda zawsze jest okrutna.

 Fałsz zawsze jest mały, jednak wartość prawdy jest niewymieralna. Ktoś, kto żyje prawdą, zawsze będzie wolny, nawet jeśli świat próbuje go uwięzić.

 Prawda jest jak słońce, można na nią spojrzeć tylko przez ciemne okulary, inaczej oślepnie.

 Człowiek zawsze powinien trzymać prawdę za rękę, nawet jeśli przewiduje, że się na nim potknie, wytopić ją z błota, choćby upadł, zlizać z podłogi, do ostatniej kruszyny.

 Człowiek, który mówi prawdę, nie potrzebuje pamięci. Jest to czysta prawda, która nie wymaga ani udowodnienia ani zapamiętania. Człowiek, który mówi prawdę, jest zawsze spokojny i pewny siebie.

 Pomimo, że prawda może być trudna do przyjęcia, tym co różni człowieka od zwierzęcia, jest zdolność do poznania tej prawdy. Prawda jest drogą, którą każdy z nas musi przejść, niezależnie od tego, jak trudna może się okazać. Bez prawdy, jesteśmy niczym.

 Przysłuchiwalismy się echem naszych słów, zastanawiając się, nad tym, czego one same o sobie nie wiedzą i co mogą nam o sobie powiedzieć. Na przykład to, że prawda zawsze jest niewygodna.

 Cierpienie należy do życia, jeśli cierpisz wciąż żyjesz

 Kłamstwo może biec za prawdą, ale nigdy jej nie dogoni. Nie mniej jednak, prawda musi być wypowiedziana, aby mogła się kiedyś objawić. Czasami prawda jest trudna do zniesienia, ale kłamstwo jest jeszcze trudniejsze.

 Prawda jest rzeczą niezwykle doświadczoną przez wszystkich, ale rozumianą tylko przez nielicznych. Niektórzy próbują ją zasłonić kłamstwem, inni szukają jej swoim całe życie. Jednak prawda zawsze ma to do siebie, że zawsze wychodzi na jaw.