Prawda według Andrzeja Sapkowskiego
Prawda niekiedy jest trudna do przyjęcia. Ale nie przyjmowanie prawdy nie czyni jej mniej prawdziwą.
Cytat z książki Andrzeja Sapkowskiego mówiący o nieuniknionej naturze prawdy.
Prawdziwą tajemnicą jest śmierć.
Prawda jest jak sztuka: nie da się objąć jej monolitycznym spojrzeniem, ani prześledzić jednoznacznie od A do Z. Potrzeba jest ciągłego uznawania jej wielorakich przejawów i podchodzenia do nich z różnych perspektyw.
Prawda istnieje. Tylko kłamstwo musi być wytworzone.
Nie ma na świecie kłamstwa, które by mogło zaszkodzić prawdzie, w jakikolwiek sposób. Prawda jest samodzielna i niezależna, zależy wyłącznie od własnej mocy i trwa przez wieczność.
Prawda jest twarda jak diament i krucha jak kwiat lotosu - nie można ją ściskać, można tylko otaczać nią swoją duszę.
Ciągle jesteśmy tylko na początku prawdy i pewnie będziemy zawsze na początku. Prawda jest niezgłębiona. Człowiek może tylko pogrążać się w jej głębi.
Wolność sumienia nie może prowadzić do równoważności dobra i zła.
Poznając prawdę o innych, uczymy się prawdy o sobie. Można czasem dostać z tego bólu głowy, ale prawda jest niezbędna, chociażby dlatego, że wyzwala. Ciemność jest łatwiejsza, ale niewolnicza.
Tyle jest prawd, ile ludzi. Nie ma jednej prawdy, nigdy jej nie znajdziesz.
Prawda jest bowiem zawsze konkretna, podczas gdy kłamstwo jest ogromnie abstrakcyjne. Wobec tego, czyż nie jest prawdą, że kłamstwo jest zawsze proste?