Krucha jest przyjaźń zawarta przy ...

 Prawdziwy przyjaciel to ten, który wchodzi, gdy reszta świata wychodzi.

 Chrystus nie nakazał nam być przyjaciółmi - nakazał nam być braćmi.

 Przymioty serca przysparzają nam przyjaciół, przymioty ducha - tylko wrogów.

 Człowiek nie ma przyjaciół. Przyjaciół ma tylko powodzenie.

 Prawdziwe przyjaźnie są jak dobre zdrowie - nie doceniasz ich, dopóki je nie stracisz. Kiedy jesteś z prawdziwym przyjacielem, nie obawiasz się, że będzie cię oceniał, lecz cieszysz się, że zawsze będzie przy tobie, niezależnie od okoliczności.

 Przyjaźń to wszystko. Przyjaźń to więcej niż talent. To prawie równoznaczne z rodziną. I to nigdy nie zdradzi. To jedyna rzecz, na którą można polegać na tym świecie.

 Prawdziwe przyjaźnie nie są zależne od czasu ani odstępstwa. Nawet po latach bez kontaktu, prawdziwe przyjaźnie przetrwają próbę czasu. W prawdziwej przyjaźni, nawet cisza jest komfortowa, a czas spędzony razem jest bezcenny.

 Przyjaźń to coś więcej niż zdolność do odczytywania w duszy drugiego człowieka. Przyjaźń to sztuka budowania zaufania, poczucia bliskości, zrozumienia. To nieustanne odkrywanie nowych stron osobowości przyjaciela, odkrywanie, które przynosi radość, daje poczucie bezpieczeństwa. Przyjaźń to jak muzyka, której słuchasz cicho,tak by słyszeć siebie, ale i szum świata.

 Przyjaciel wszystkich nie jest niczyim przyjacielem.

 Przyjaciel to osoba, która wie wszystko o tobie, a mimo to cię lubi. Jest to ktoś, kto nigdy nie popuszcza, nawet gdyby cały świat był przeciwko tobie.