Gdy nieszczęście tłoczy, przyjaciel odskoczy.

 Przyjaźnia to coś więcej niż obowiązek. To po prostu sposób, w jaki nauczyliśmy się pokazać, jak bardzo komuś na nas zależy. Przyjaciele to ci, którzy wiedzą o tobie najgorsze, a mimo to widzą w tobie to, co najlepsze.

 Chcę, by mój świat był twoim,
a twój moim. Na tym polega przyjaźń.

 Przyjaźń to najpiękniejsza z miłości, to miłość bez skrzydeł. Przyjaźń to coś więcej niż słowa. To gest, spojrzenie, uśmiech. Razem smutek i radość

 Przyjaźń jest jak delikatny kwiat, potrzebuje opieki, troski i uwagi. To podtrzymujące ramię w trudnych chwilach i uśmiech, kiedy nie ma na co się cieszyć. Przyjaciel to osoba, z którą nie musimy mówić na głos, bo rozumieją nas bez słów.

 Przyjaciel to osoba, której możemy powierzyć całą pewność siebie, kogoś, komu możemy zdradzić nasze ciche niepowodzenia, kogoś, kto doskonale rozumie pendolino w zegarku naszego życia.

 Lepszy jest jawny gniew, niż zmyślona przyjaźń.

 Przyjaźń nie jest czymś co otrzymujesz. Przyjaźń to coś, co rośnie. Najpierw jest mała, jak nasionko. Potem rośnie, aż staje się wielkim, pięknym kwiatem.

 Przyjaźń jest niezbędna. To ważne mieć kogoś, kto podnosi Cię z podłogi, włącza muzykę, polewa kolejnego kieliszka, obejmuje Cię i siedzi z Tobą aż do rana po prostu słuchając jak miotasz przekleństwami na wszystko co Cię otacza.

 Idziesz na spotkanie ze starym przyjacielem i chcesz się przed nim otworzyć. Jeśli nie całkiem, to przynajmniej chcesz mupowiedzieć, co się w tobie kotłuje. Ale on spieszy się. Rozmawiacie o wszystkim i o niczym. Zostajesz bardziej samotny i pusty niż przed spotkaniem.

 Przyjaźń nie polega na tym, by patrzeć na siebie nawzajem, ale na to, by patrzeć razem w tym samym kierunku.