Przyjaźń polega na tym, że kiedy jeden człowiek jest samotny, może zawsze liczyć na drugiego. Przyjaciel to osoba, która zna piosenkę twojego serca i może ją zaśpiewać, kiedy zapomnisz słów.
Nie można sobie wyobrazić obcowania z przyrodą, zajęć literackich, drogi przez życie do celu wysokiego i czystego, którego pragnie nasze serce, bez przyjaźni - to największy, najbardziej obfity w błogosławieństwa dar Boga ludzkości.
Nawet gdybyś dał człowiekowi wszystkie wspaniałości świata,nic mu to nie pomoże, jeśli nie ma przyjaciela, któremu mógłby o tym powiedzieć.
Przyjaźń jest jedynym cementem, który zawsze będzie trzymać świat razem. Kiedy jesteśmy opuszczeni, kiedy czujemy się samotni i może nawet zdradzeni, przyjaźń jest jednym lekarstwem, którym możemy się pocieszyć.
Nie ufam tym, którzy są przekonani, że mają wielu przyjaciół. To znak, iż nie znają ludzi.
Prawdziwa przyjaźń to nie chwila, to nie moment, to nie czas. To jest zawsze. Bez podziału na złe i dobre momenty. Bez zakłóceń. Bez wymówek, że niestety nie mogę, nie dam rady. Prawdziwa przyjaźń to coś, co nie wygasa, co jest zawsze, co nie ma końca.
Prawdziwa przyjaźń przychodzi wtedy,gdy milczenie dwóch osób ich nie niepokoi.
Prawdziwa przyjaźń nie jest o tym, kto był najdłużej. Chodzi o tę osobę, która weszła w twoje życie, powiedziała 'Jestem tu dla ciebie' i udowodniła to.
Pamiętacie czym jest mądrość?
To "umiejętność przewidywania konsekwencji,jakie przyniosą decyzje podejmowane w teraźniejszości". Rodzina,przyjaciele pojawiają się
w naszym życiu nie bez powodu.
Oni właśnie pomagają nam spojrzeć
z innej, szerszej perspektywy na sytuację,w której się znajdujemy.
Są bezcennym źródłem informacji.
Nikt chyba nie miałby przyjaciół, gdyby słyszał, co mówią oni za jego plecami.
