Znaleźć swoją przyjaźń wśród innych przyjaźnijest tajemnicą szczęścia.
Swoich przyjaciół nie traci Bóg z oczu.
Z przyjaźnią sprawa nie jest raka prosta. Długo i z trudem sieją zdobywa, ale kiedy się już przyjaźń posiadło, nie sposób się od niej uwolnić, trzeba stawić czoła.
Prawdziwa przyjaźń to nie tylko chwila, to nie pracę, to nie pieniądze, to jest coś więcej to jest miłość, to jest prawdziwa przyjaźń, bez której nie ma życia.
Prawdziwy przyjaciel to ten, kto wchodzi, gdy reszta świata wychodzi. Przyjaźń nie polega na tym, kto jest z nami najdłużej, ale na tym, kto nie zostawił nas samym, kiedy mogł.
Bycie szczerym może nie da
ci zbyt wielu przyjaciół, ale zawsze da Ci tych właściwych.
Przyjaźń to coś głęboko osobistego i tajemniczego, nie można jej wyjaśnić, nie można jej nauczyć; rośnie ona z naszej duszy, jest jej częścią, jej owocem.
Przyjaźń to coś więcej niż obowiązkowe spotkania. To wiara, że ktoś jest przy nas, kiedy potrzebujemy go najbardziej. To pewność, że można na kogoś polegać w trudnych chwilach. To emocjonalna nici, która łączy dwa serca mimo przestrzeni i czasu.
Przyjaźń polega na tym, że nawet jeśli ktoś nie wie, czego szukasz, już to dla ciebie szuka. Cała przyjaźń polega na pomaganiu drugiemu, choćbyśmy nawet nie wiedzieli jak. Dlatego przyjaźń jest tak cennym skarbem.
Chrystus nie nakazał nam być przyjaciółmi - nakazał nam być braćmi.
