Rozkosz przemija, cnoty trwają.

 Kto ziemię w adwencie pruje, ta mu trzy lata choruje.

 Duch buja, gdzie chce.

 O dobrego człowieka trudno na świecie.

 Dębowa wić uczy robić, natomiast brzozowa rozum daje.

 Przed Bogarodzicą siej żyto przed pszenicą,a po Bogarodzicy chwyć się pszenicy.

 Potrzeba rozumu uczy.

 Próżniactwo nie daje odpoczynku.

 Kto ma w niebie świętych, temu się nie trzeba piekła bać

 Dobrocią złego pokonasz.

 Kto jest nieufny, niech ogradza swój dom.