Kto brzuch naładuje, językiem go ...
Kto brzuch naładuje, językiem go szermuje.
Ziemia i morze w wiecznym żyją sporze.
Kto pod kim dołki kopie, ten sam w nie wpada. Czasem nawet tak głęboko, że nie ma już powrotu. Niekiedy konsekwencje naszych działań są tak drastyczne, że nie ma od nich ucieczki.
Człowiek do śmierci się uczy, a głupim umiera.
Łatwe nagany i łatwe pochwały już niejednego człeka zmarnowały.
Piotrkowski świadek za łyżkę barszczu.
Kto bawi się z kotem, nie może bać się pazurów.
Człowiek sobie nie wróg.
Zielone Boże Narodzenie, biała Wielkanoc.
Modlitwą i pracą ludy się bogacą.
U pięknego konia ma być: głowa jak u panny, pierś jak u wdowy, nóżka jak u dziecięcia.