Cudze dobro, gorzkie dobro.

 Powiadają, iż przez pany do króla,a przez święte do nieba.

 Lipiec - ostatek chleba wypiec.

 Nawet białe lilie rzucają czarny cień.

 Gdy się diabeł zestarzeje, chce zostać mnichem.

 Lepiej jest powodować dary, niż dawać samemu.

 Głowa ma swoje księgi, z którymi konsultuje pamięć. Są tam zawarte bezcenne skarby mądrości i doświadczenia, które są dziełem czasu.

 Przyjaźń jest drogą, która zanika w piasku, jeśli bez wytchnienia się jej nie odnawia.

 Jakie powitanie, takie i podziękowanie.

 Żal miary nie ma.

 I żaba skrzeczy, kiedy ją nadepce.