Ludzie uczą się mówić bardzo ...
Ludzie uczą się mówić bardzo wcześnie, milczeć - bardzo późno.
Najlepszym lekarstwem dla człowieka jest drugi człowiek.
Gdy jesteś w drodze, chleb nie będzie ci nigdy ciężarem.
Król bez doradców nie będzie rządził nawet roku.
Bywa, przeciwnie, zwiszczą bieguny, lecz przysłowie zna drogę łatwiejszą: nie szukaj końca świata i granic, bo cię zmiękną nogi z mej opowieści.
Książka jest jak ogród, który się nosi w kieszeni.
Każda krowa swoje cielę liże.
Na tym świecie jednego leczą, a drugiemu dzwonią.
Kto nadzieją żyje, ten z głodu umiera.
Czas zrobi z ziarnka jęczmienia kufel piwa.
Kto rano wstaje, temu Pan Bóg daje. Kto sieje wiatr, ten zbiera burzę. Śpiesz się powoli. Patrzyli na siebie, jakby poznawali się po raz pierwszy.