Jedno dziś to nasz czas ...

 Poświęć, Boże, moje zboże,a cudze jako kto może.

 Pozór często oszukuje.

 Pies na kości leży, sam nie je i drugiemu nie da.

 Nic lepszego nad język, nic nadeń gorszego, bo słodycz i trucizna równo płyną z niego.

 Kto zgubił wielbłąda, ten szuka go także w garnku.

 Człowiek wie, kiedy z domu wyjdzie, ale nie wie, kiedy wróci.

 Polak nie sługa, nie zna, co to pany,nie da się okuć przemocą w kajdany.

 Śni się kurze proso.

 Deszcz i dziecko darzy się nieszczerą pochwałą.

 Bywa, że czasem lepiej udawać obrażonego niż być obrażonym.