Kto w niebo pluje, na ...
Kto w niebo pluje, na głowę mu spada.
Zręczne ręce – wyzwolenie, złote usta – wyniesienie.
Słowo rodzi słowo.
W dobrym małżeństwie spotykają się niebo z ziemią.
Wiele jest prac, których nie możesz wykonać, dopóki się nie odważysz, lecz jeszcze więcej takich, których się nie nauczysz, nie wykonując.
I mądry głupieje, gdy pałkę zaleje.
Słowa, są córkami ziemi, czyny synami nieba.
Rozum jest lepszy nad bogactwo.
Nie wszystkim jednakowo słońce świeci.
Kiedy kruk kruka kłuje, pewnie głodne lato czuje.
Dobrego bankiet nie zepsuje.