Diabeł wszędzie swój ogon wścibi.

 Nie za to przecie wilka biją, że szary, lecz za to, że owcę zjadł.

 Kiedyś nie ksiądz, nie wkładaj sutanny.

 Człowiek jest jak herbata - jego prawdziwa moc pokazuje się dopiero, gdy wpadnie do gorącej wody.

 Nigdy na jednym nieszczęściu nie stanie.

 Czego oczy nie widzą, tego sercu nie żal; co nagle to po diable; nie chwal dnia przed zachodem słońca; darowanemu koniowi w zęby się nie zagląda.

 Mówi dobrze o głupich rzeczach.

 Dzięki kłamstwom zjesz obiad, ale nigdy nie zjesz już kolacji.

 Na starość człowiekowi dodaje się mądrości, lecz głupota juvenilis trwa wieczność.

 Gdy Trzej Królowie szarugą częstują, w Zielone Świątki słotę przewidują.

 Ptaka po pierzu, wilka po sierści, a z mowy człowieka poznasz.