Głośny smutek daleko dzwoni.

 Na drabinę wchodzi się szczebel po szczeblu. Powolutku aż do skutku.

 Słowami nie napełnisz worka.

 Każdy święty ma swoje wykręty.

 Nie sądź, że radość lub złość są dziełem przypadku.

 Jednemu idzie jak z płatka, drugiemu jak z kamienia.

 Smutne godziny trwają długo.

 Komu się chce żartować, ten już nie myśli chorować.

 Prawdę każdy chwali, ale nie każdy chętnie jej wysłucha.

 Grzech ciemności szuka.

 Jak się kto przyłoży, to mu i w piekle niezgorzej.