Najpełniejsza wdzięku jest nieśmiałość.

 Zielone Boże Narodzenie, biała Wielkanoc.

 Kto się robi na osła, temu wszyscy ładują swoje worki.

 Głupi nie lubi się zastanawiać, lecz tylko swe zdanie przedstawić.

 Często dziś jak cukier, a jutro jak pieprz.

 Lepsza rozmowa, gdy nie czcza głowa.

 Deszcz i dziecko darzy się nieszczerą pochwałą.

 Nie trzeba z góry popychać, samo się stoczy.

 Kto po trzeźwemu myśli, po pijanemu powie.

 Gość jest najpierw jak złoto, potem – jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.

 Głupiec sprawę popsuje i na nieszczęście zwala.