Największym grzechem jest nie uratować ginącego życia.

 Rozwaga zwykle po czasie przychodzi.

 Słowo jest jak pszczoła: posiada miód i żądło.

 Nie ma tak wysokiej góry, jakiej by chmara nie mogła przykryć, i nie ma takiego męża, którego by kobieta nie mogła obejść.

 Dobrodziejstwem dobrodziejstwo oddać.

 Co w głowie, to i na języku.

 W Polsce kto oddycha, to konspiruje.

 Nałogowy złodziej i ze stołu będzie kradł.

 Słodki miód, słodki cukier, a najsłodsze dobre słowo.

 W białej głowie zakochanie, nałóg, towarzystwo? niełatwo zdobyte rzeczy.

 Po upływie pięciu pokoleń ginie zarówno dobra, jak i zła sława.