
Najwspanialsza pamięć jest słabsza niż najsłabszy atrament.
Najwspanialsza pamięć jest słabsza niż najsłabszy atrament.
Kto dzieci szkoduje, ten sobie pętlę na szyję gotuje.
Czas płynie, a my z nim do kresu.
Ostatni do kościoła przychodzi,co pod dzwonnicą mieszka.
Na każdą niemoc jest pomoc.
Wyparł się jak święty Piotr Chrystusa.
Po jednym spotkaniu, łatwo się zaprzyjaźnić, ale razem mieszkając, łatwo się pokłócić.
Nic lepszego nad język, nic nadeń gorszego, bo słodycz i trucizna równo płyną z niego.
Ile kto ma cierpliwości, tyle mądrości.
Piekło zawsze otwarte,wpuszczą i o północy.
Kto szanuje święta Boże, temu Pan Bóg dopomoże.