Piękne słowa nie są wiarygodne, wiarygodne – nie są piękne.

 Każdy ma jedna duszę i tej strzeże.

 Polacy nie gęsi i swój język mają.

 Częstokroć błądzi, kto z pozoru sądzi.

 Kto się czubi, ten się lubi; kto się kłóci, ten się kocha; kto się nie odzywa, ten zapomina; kto wiecznie powtarza, ten szaleje.

 Wypowiedziane słowa są jak ptaki, których już nie można złapać.

 Im kto jest większy, tym bywa lepszy.

 W martwych dłoniach niesiemy już tylko to co daliśmy innym

 Dla chorego i miód jest gorzki.

 Zła nowina nigdy za późno nie przychodzi.

 Jak nie ma szczęścia, to nie ma i doli.