Piękne słowa nie są wiarygodne, wiarygodne – nie są piękne.
Piękne słowa nie są wiarygodne, wiarygodne – nie są piękne.
Każdy ma jedna duszę i tej strzeże.
Polacy nie gęsi i swój język mają.
Częstokroć błądzi, kto z pozoru sądzi.
Kto się czubi, ten się lubi; kto się kłóci, ten się kocha; kto się nie odzywa, ten zapomina; kto wiecznie powtarza, ten szaleje.
Wypowiedziane słowa są jak ptaki, których już nie można złapać.
Im kto jest większy, tym bywa lepszy.
W martwych dłoniach niesiemy już tylko to co daliśmy innym
Dla chorego i miód jest gorzki.
Zła nowina nigdy za późno nie przychodzi.
Jak nie ma szczęścia, to nie ma i doli.