Katonda [bóg] ratuje cierpiących stosownie do swojej woli.
Katonda [bóg] ratuje cierpiących stosownie do swojej woli.
Kwiaty sztucznie sadzone źle rosną, a dziko rosnąca wierzba najwięcej cienia daje.
Jeden krowę za rogi trzyma, a drugi ją doi.
Łatwiej jest powiedzieć, co się myśli, niż wykonać, co się mówi.
Nie wszyscy święci bywają, co do kościoła chadzają.
Dzień Zaduszny bywa pluśny.
Pan Jezus jest dobry, tylko ludzie źli.
Należeć do rodu ludzkiego jest łatwo. Być człowiekiem jest trudno.
Gdzie dziatki, tam smród; gdzie pszczoły, tam miód.
I sam diabeł, nigdy chłopu nie dogodził.
Gość jest najpierw jak złoto, potem – jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.