Katonda [bóg] ratuje cierpiących stosownie do swojej woli.

 Mając jedzenia do syta i fajkę pełną tytoniu, jest się równym bogom nieśmiertelnym.

 Próżniactwo nie daje odpoczynku.

 Nadzieja umiera ostatnia, ale za nią idzie melancholia, która jest droga do odczucia, że los zawsze staje po stronie największych draństw.

 Kto posiada więcej niż potrzebuje, ma więcej zmartwień, niż musiałby mieć.

 Dom bez książek to dom bez okien.

 Łatwiej komu radzić, aniżeli dopomóc.

 Choćby połamał kijek, to i tak musi zrobić swoje, i nie ma sensu narzekać, bo przecież każdy kij ma dwa końce.

 Szczęście nie jest celem, który osiągamy na koniec drogi, a raczej sposób podróżowania; nie jest niczym kimś do co jesteśmy, ale w jaki sposób, co oznacza, że w pełni cieszymy się każdym dniem, który otrzymujemy.

 Co kto zasiał, to sprząta. Kto kopał dół – wpadał do niego. Czas pokazuje prawdę, mówi: „Oto twój przyjaciel”.

 Pomóż sobie, a niebo tobie pomoże.