Katonda [bóg] ratuje cierpiących stosownie do swojej woli.

 Oszczędność jako rola uprawna, rodzi dostatek.

 Mądra kózka, ale i kozik nie głupi, co ją obłupi.

 Imiona głupie na każdym słupie.

 Na cóż się przyda ciche morze temu, który już utonął.

 Lepszy jest zawsze żywy głos, niż zdechła skóra, co ją na pergamin wyprawiają.

 Dobrodziejstwo i od nieprzyjaciela dobre.

 Leży na żołądku jak Turcy pod Wiedniem.

 Kiedy nie ma ryb, dobry i grzyb.

 Z jednego barana nigdy dwóch skór nie drą.

 Póki świat światem, wilk owcy, nigdy nie będzie bratem.