Grzech zmazuje skrucha, obelgę – grzywna.

 Łatwo przywołać duchy,
trudno je odegnać.

 Czy po rusku, czy po prusku, nie ma życia jak w Pułtusku.

 Bywa, przeciwnie, zwiszczą bieguny, lecz przysłowie zna drogę łatwiejszą: nie szukaj końca świata i granic, bo cię zmiękną nogi z mej opowieści.

 Nie sądź o człowieku po ubiorze, ale po tym, jakie ma przyjaciół. Człowiek jest bowiem tym, do kogo się przyłącza.

 Bogactwem biednego są łzy.

 Nie jest mądry ten, kto wie i zna, lecz ten, kto ma w zwyczaju, że z ręką na sercu mówi prawdę, z głową przyjmuje przegraną, a z cierpliwością czeka na skutki.

 Starzy ludzie są niezwykle niebezpieczni.Przyszłość jest im obojętna.

 Gdy mądrość idzie naprzód, to cierpliwość nie zostaje z tyłu, lecz idzie ramię w ramię. Trzeba tylko umieć to dostrzec i docenić.

 Nie mów, co wiesz, ale zawsze wiedz, co mówisz. Nie wyjawiaj wszystkiego, co wpadnie ci do głowy, ale rób ze zrozumieniem. Zawsze pamiętaj, że twoje słowa określają twoją wartość.

 Kto ma wszystkiego w bród, traci rozsądek.