Lira śpiewa w ręku człowieka, lecz milknie gwałtownie schwycona.

 Ma majątek, ale na księżycu.

 Zażywa świata, póki służą lata.

 W zaciśniętej pięści wszystkie palce są równe.

 Kto wierzy w czary, tego weźmie diabeł stary.

 Kto w szczęściu pływa, mało dba o drugie.

 Człowieka trudno od razu poznać.

 Jak kolec sprawia ból, tak dzieło dokucza swemu twórcy.

 Ciężkie czasy, obyczaje, nikt nie wesprze, każdy łaje.

 W niezgodnym domu kury zdychają.

 Kto zręczny, swego dopina.