Mądrość przysłowiowa
Mądry Polak po szkodzie, głupi zawsze za późno, lecz najgłupszy nigdy. Lepiej świetlisty krzew w mroku, niż ciemność wszechświata.
Długie polskie przysłowie o wartości mądrości i rozwagi. Autorem jest Stanisław Jerzy Lec.
Z małym się naradzaj, z dużym napadaj!
Nie zawsze się dobremu psu dobra kość dostanie.
Gość jest najpierw jak złoto, potem – jak srebro, w końcu ciąży jak żelazo.
Mając jedzenia do syta i fajkę pełną tytoniu, jest się równym bogom nieśmiertelnym.
Kto lusterko małpom daje, sam się taka małpą staje.
Dobrą robotę należy szanować.
Postem Pana Boga nie przekupisz.
Tnij drzewo zdrowe,a zgniłe samo upadnie.
Kiedy ma się konia, łatwiej o uzdeczkę.
Złodziej, który wzbogacił się na kradzieży, uważany jest za gentlemana.