Mądrość przysłowiowa
Mądry Polak po szkodzie, głupi zawsze za późno, lecz najgłupszy nigdy. Lepiej świetlisty krzew w mroku, niż ciemność wszechświata.
Długie polskie przysłowie o wartości mądrości i rozwagi. Autorem jest Stanisław Jerzy Lec.
Cudze chwalicie, swego nie znacie, sami nie wiecie co posiadacie.
Kto nie przekracza własnych praw, nie narusza praw drugiego.
Nie jest mądry ten, kto wie i zna, lecz ten, kto ma w zwyczaju, że z ręką na sercu mówi prawdę, z głową przyjmuje przegraną, a z cierpliwością czeka na skutki.
Wierny kościelny, to i do skarbony wglądnie.
Nie kupuj soli zanim jej nie polizałeś.
Gdzie Bóg nas posiał, tam mamy kwitnąć.
Długo radź, prędko czyń.
Lepszy wróbel w garści niż gołąb na dachu, bo to, co mamy na pewno jest cenniejsze od tego, co jest tylko obietnicą.
Po złym dniu zła noc.
Brzuch mężczyzny i brzuch kobiety – to dwie różne rzeczy. Mężczyzna lubi, żeby oba były pełne.