I mądry głupi, gdy go ...
I mądry głupi, gdy go nędza złupi.
Nie chybi ten na jotę, kto dla cnoty kocha cnotę.
Dnia minionego i w sto koni nie dogoni.
Jaki jest u drzewa korzeń, taki owoc na nim rośnie.
Nigdy na jednym nieszczęściu nie stanie.
Kto chodzi po ziemi, nie upadnie.
Leniwemu baranowi ciąży jego wełna.
Prawdziwi sprawiedliwi nie skarżą się na zło, lecz pomnażają dobro, nie narzekają na niewiarę, lecz pomnażają wiarę, nie psioczą na głupotę, lecz pomnażają mądrość.
Dobry sen stoi za dobry obiad.
Głupia synowa i nieposłuszny syn są jak czad i sadza.
Złe ziele najlepiej się krzewi.