Kto samotny, ten markotny.
Łacniej cudzy grzech ganić, niż się w swoim poprawić.
Nie potrzeba wiele mówić o tym, że służy się Bogu; czyż ręka chlubi się, że wypełniła wolę serca?
Będzie ten płakał, kto się z płaczu śmieje.
Kogo szczęście zbyt wyróżnia, tego czyni głupim.
Gdy troska swędzi, gorzałka kłopoty rozpędzi.
Góra z górą się nią zejdzie, ale człowiek z człowiekiem zejść się może.
Cudza praca nie utuczy.
Nie porywaj się z motyką na słońce.
Kto częstuje złym winem,
tego poczęstują tylko herbatą.
