Nie - odpowiadaj w złości. Nie - obiecuj w euforii. ...

 Żyjemy tu jak na krawędzi krateru, patrząc w dół na jezioro cierpienia, gdzie jak w lustrze odbijają się osobiste tragedie.

 Człowiek jest naprawdę szczęśliwy tylko wtedy, kiedy dąży do wypełnienia celów przez niego wytyczonych, bo tylko wtedy, kiedy ma cel, żyje pełnią życia.

 Bo jedyną rzeczą gorszą od ślepoty, jest mieć wzrok ale nie dostrzegać tego, co najważniejsze.

 Najważniejsze to być w życiu szczęśliwym. Wsłuchaj się: to co jest prawdziwie ważne, to nie to, co robimy, ale jak się czujemy. Prowadź swoje życie od serca, a nie od swojego banku.

 Cierpliwość i czas dają więcej niż siła i gniew. Niepozornie mocna jest cierpliwość, która ma moc przekraczać granice niemożliwości. Któż to wie, za ile dni danych nam jest żyć, ale na pewno zawsze cierpliwie czeka na nas czas.

 Szczęście to nie jest cel, ale sposób podróżowania. Czymże są drobne przykrości, gdy wzrok skierowany jest w niebo?

 Dostrzegaj różnicę między ludźmi, którzy rozmawiają z Tobą w wolnym czasie a tymi, którzy poświęcają swój czas na rozmowę z Tobą.

 Życie jest prawdziwie piękne tylko wtedy, kiedy starczy odwagi, by go przyjąć takim, jakie jest. Nie idealizuj, nie porównuj... Żyj. W pełni.

 - Pamiętasz jak się poznaliśmy?
- Przypadkiem, jak każdy. - Jak się w Tobie zakochałam? - Przypadkiem. Najpiękniejsze są przypadki.

 Człowieka można poznać po ramieniu, po tym, jak patrzy, jak się uśmiecha, ile ma dobra w oczach i w oknach, którymi wygląda na świat. A przede wszystkim w sytuacjach rewolucyjnych, fanatycznych, skrajnych i nieprzejednanych. Czy przyjdzie w gorączce, czy przyniesie leki, czy stanie po dobrej stronie (Twojego łóżka), wytrze łzy, przyniesie herbatę, kawę, cokolwiek. Jaka będzie jego ręka, kiedy zdarzy się Twój sukces, jakie będzie serce. Czy zazdrosne czy dobre? Człowieka można poznać po tym, jak mocno się dzieli i jak mocno przeżywa. Po wrażliwości w dłoniach. Po uśmiechu w duszy.