
Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni twego życia. Wracaj do nich, ...
Nigdy nie zapominaj najpiękniejszych dni twego życia. Wracaj do nich, ilekroć w twoim życiu wszystko zaczyna się walić.
Weź głęboki oddech. To tylko zły dzień, a nie złe życie.
Jeśli spotkasz prawdę, która przyprawia cię o cierpienie, to nie ona sama jest przyczyną twojej męki, lecz to, do czego się odnosi zawsze cię wyzwala.
Nie wahaj się wrócić do miejsc, które kochasz. Te oczekują, właśnie jak Ty, żeby coś, co jeszcze nie jest skończone, miało szansę znów zacząć od nowa.
Są ludzie, którzy są tak biedni, że jedyną rzeczą, którą mają, jest pieniądz. Piękno rzeczy leży w umyśle tego, kto je widzi.
Niewątpliwie prawda jest ważna i cenna, ale prawo życia do błędu jest nie mniej ważne i cenne. Właśnie z rozumowania wynika, że istota człowieka polega nie tyle na tym, co wie, co potrafi, ile raczej na tym, czego nie wie, czego nie potrafi.
Nie czekaj, aż będzie łatwiej, prościej, lepiej. Nie będzie. Trudności będą zawsze. Ucz się być szczęśliwym tu i teraz, nie jutro. Bo możesz nie zdążyć, może nie być żadnego jutra.
Tak mi trzeba wiedzieć, że się ktoś o mnie
troszczy w tym obcym świecie. I wiem, jak
bardzo nie zasługuję na tę troskę - ja z moimi
idiotycznymi depresjami i całą tą maszynerią spekulacji.
Za dużo myślę przed snem...
Zbyt często o rozmowach, które zapewne się nigdy nie odbędą. Zbyt często o zdarzeniach, które pewnie nigdy nie będą miały miejsca. Zbyt często o miejscach, które przywołują wspomnienia.
Chciałbym spotkać prostą dziewczynę, która będzie szczęśliwa, robiąc normalne, codzienne rzeczy. Chciałbym, żeby lubiła filmy, hamburgery, coca-colę i muzykę. Nie ożenię się, dopóki nie znajdę takiej dziewczyny, nawet gdyby miało to nastąpić, gdy będę miał 30, 40, a nawet 50 lat.
Z doświadczenia wiedziałem, że ludzi częściej rozstrajają incydentalne zdarzenia niż wielkie tragedie. Na przykład widok dziecięcego bucika leżącego wśród ruin.