Przychodzi taka pora, kiedy nie żądasz niczego. Ani ust, ani ...

 Przez pół nocy wpatrywałem się w sufit i zastanawiałem się, czy zdołam przejść resztę życia, nie całując twoich ust.

 Mam taki charakter, który czasem łatwo skrzywdzić i choć nie widać ran, na pewno pozostaną blizny.

 Najgorszy moment przychodzi wtedy, kiedy uzmysławiasz sobie, jak bardzo wszystko nie jest okej. Jak bardzo okłamujesz samą siebie, jak bardzo nie chcesz widzieć tego co się dzieje w okół. Jak przekłamujesz wszystkie fakty i sprowadzasz je do wersji wygodnej. Żeby tylko nie bolało, żeby tylko nie myśleć. I ogarnia Cię niespotykana samotność, otępienie. Nie możesz z nikim o tym pogadać, nie możesz nawet wyjść na papierosa i o tym pomilczeć. Jesteś sam ze sobą i tym co zjada Cię od środka.

 Spojrzenie mówi to,
czego nie są w stanie wypowiedzieć usta.

 Każdy idzie swoją drogą, każdy ma tu swoje ego, każdy marzy o czym marzy i nikomu nic do tego.

 Weź głęboki oddech. To tylko zły dzień, a nie złe życie.

 Samotność to nie brak ludzi wokół, to brak ludzi, którzy rozumieją twoje serce, twoje zwątpienie i twoje najgłębsze tęsknoty. To brak odbioru dla twojej prawdziwej duszy, dla twoich najskrytszych myśli, dla twoich najmocniejszych uczuć.

 To kogo masz w głowie nigdy nie będzie ważniejsze od tego kogo masz w sercu. Pamiętaj.

 Wybór przeciwnika określa twą wartość.

 Choćbyś miał wszystko co dobro i ludzie cenią, jedno kiedyś pewnie odkryjesz: nie posiadłości decydują o Twoim szczęściu, a właśnie.miłość - miłość do ludzi i do świata, jaki jest; to dobro, którego nie można zniszczyć.