- Dlaczego taka niezwykła dziewczyna jak Ty nie ma chłopaka? ...

 Zrozumiałam, że czasami żałujemy czegoś tak bardzo, że później mocno obwiniamy za to siebie. Dusimy wszystko w środku, psychicznie stajemy się mało odporni, w głowie gotuje się od niepotrzebnych myśli. Dużo byśmy dali, żeby móc cofnąć czas, nie iść tą drogą, nie podjąć takiej decyzji, nie podać ręki, nie odezwać się, nie wsiąść za kółko. Ale to wszystko na nic, robimy sobie w głowie kocioł, do którego wrzucamy każdą myśl, aż w końcu zaczyna się przelewać i dopiero wtedy wyrządzamy sobie prawdziwą krzywdę. Czasami chyba trzeba usiąść, zrozumieć swój błąd i umieć pociągnąć życie dalej. Nie jest łatwo, ale przecież nikt nie powiedział, że tak będzie.

 Mam taki charakter, który czasem łatwo skrzywdzić i choć nie widać ran, na pewno pozostaną blizny.

 Wszyscy mamy gorsze dni. Ale jedno jest pewne: nie ma takich chmur przez które słońce nie umiałoby się przebić.

 Pokora nie jest słabością, lecz wielkością; nie jest małością, lecz wysokością; nie jest obniżeniem, lecz podniesieniem; nie jest uległością, lecz panowaniem nad sobą; nie jest tchórzostwem, lecz męstwem; nie jest nicością, lecz pełnią.

 Cierpienie jest nam dane, byśmy głębiej zrozumieli życie, by nam to życie stawało się droższe, żebyśmy się nauczyli cierpliwości i pokory, które są drogami prowadzącymi do prawdziwej mądrości i do prawdziwej miłości.

 Życie jest jak chodzenie po linie: Każde skierowanie wzroku w dół oznacza upadek. Trzeba patrzeć przed siebie, nie na siebie.

 "Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać."

 Latać żeby żyć.

 Życie jest jak jezdniec na koniu w pełnym galopie - czasem wydaje się, że nie da się go opanować, ale musisz kontynuować trasę, niezależnie od przeciwności.

 Życie to nie jest sztuka przetrwania burzy, ale nauka tańczenia w deszczu.