Nie jest dobrze jechać, czując urazę do mijanego świata.

 Świat jest jak książka, a ten, kto nie podróżuje, czyta tylko jedną stronę.

 Dziwnie jest zorganizowany ten świat. Za mało w nim radości, za dużo ironii.

 Poezja to świat na zapleczu świata. I jest piękny.

 Jeśli chcesz zmienić świat, zacznij od siebie. Zrozum, że to, co uważasz za swoje, naprawdę należy do świata. Bądź hojny, bądź cierpliwy, bądź miłosierny. Każde twoje działanie ma znaczenie.

 Świat to książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 Musimy nauczyć się żyć na tym świecie razem z innymi. Żyć w świecie, w którym nikt, niezależnie od siły, nie jest zdolny zdobyć całkowitego zwycięstwa. I w którym nikt, niezależnie od słabości, nie jest całkowicie bezbronny.

 Wyobraź sobie, że życie to rower, aby zachować równowagę, musisz jechać naprzód.

 Stajemy się mądrzy nie przez zapamiętywanie nowych faktów, ale przez zdolność do stalego kwestionowania tych, które już znamy. Taka postawa to podstawa nauki.

 Jeśli ktoś spróbuje spalić świat, człowiek z zapałką zginie pierwszy.

 Nie jesteśmy istotami przestrzennymi, które panują nad czasem. Jesteśmy istotami czasowymi, które mają prawo do odrobiny przestrzeni. To jest cała prawda.