Świat się zmienia, słońce zachodzi a wódka się kończy.

 Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.

 (...) umysł ludzki bardziej jest wszechświatem niż sam wszechświat.

 Świat jest pełen magicznych rzeczy, cierpliwie czekających na to, aby nasze zmysły stały się bardziej wrażliwe.

 Polityka zamieni się w kicz, miłość w pornografię, muzyka w hałas, sport w prostytucję, religia w naukę, nauka w wiarę.

 Lasy kryją tajemnice. Właściwie taka jest ich główna rola. Mają ukrywać rzeczy. Oddzielać jeden świat od drugiego.

 Nie jesteśmy istotami przestrzennymi, które panują nad czasem. Jesteśmy istotami czasowymi, które mają prawo do odrobiny przestrzeni. To jest cała prawda.

 Świat, którym możemy dostrzec, nie jest prawdziwym światem. Prawdziwy świat to świat światła, które nieustannie przenika przez ciemności.

 Książki zmieniają świat tylko wtedy, gdy ten je połknie i przetrawi.

 Na początku mieliśmy naturę i człowieka. I człowiek był z naturą bardzo związany. Jego osobowe ja rozpoznawało siebie jako część natury. Ale nadszedł czas, kiedy człowiek poczuł się silniejszy i zaczął traktować naturę jak coś, czym mógł władać.

 Świat jest jak książka. Każdy, kto nie podróżuje, czyta tylko jedną stronę.