Granice mojego języka wyznaczają granice mojego świata.

 Widzę to co widzą inni lecz niestety nie mogę dać im swoich oczu, aby mogli zobaczyć to samo.

 Świat ciągle sie zmienia, nic nie stoi w miejscu. Jeżeli człowiek mówi „To zawsze robiłem tak, zawsze uważałem to za dobre”, to jest to niefajne. Trzeba być otwartym na zmiany, bo wszystko ciągle sie zmienia. Trzeba dostrzegać te zmiany i na bieżąco sie do nich dostosowywać.

 Nie potrafimy zmienić kierunku wiatru, ale zawsze możemy dostosować nasze żagle, aby dotrzeć dokąd chcemy. Świat nie stoi w miejscu, a my razem z nim. Spróbuj zrozumieć, że nie wszystko zależy od Ciebie. Ale wszystko, co możesz zrobić, to wykorzystać to, co masz.

 Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną jej stronę. Podróże rozbudzają ciekawość, kształtują charakter, a przede wszystkim uczą pokory wobec różnorodności tego, co nazywamy rzeczywistością.

 Widzimy świat nie takim, jakim jest, ale takim, jakimi jesteśmy. Nasze postrzeganie jest naszym oknem na świat, ale pamiętajmy, że okno można otworzyć, zamknąć, wyczyścić czy nawet zasłonić. To, jak go używamy, zależy tylko od nas.

 Świat jest tylko odbiciem naszej duszy.

 Nikt nie potrafi unieść całego świata na swoich barkach.

 Świat jest pełen cierpienia, ale jest także pełen sposobów na przezwyciężenie tego cierpienia.

 Świat, to prawdziwa tajemnica, która zawsze wydaje się być na wyciągnięcie ręki, a jednak nigdy do końca jej nie poznajemy. Jakby to było mało, widzimy go przez własne pryzmaty, które często zniekształcają prawdziwy obraz rzeczywistości.

 Świat jest piłką, którą bawią się ludzie. Jedni kopią, inni łapią, jeszcze inni nurkują za nią. Ale dopiero, gdy uda nam się piłkę złapać do rąk, dopiero wtedy zrozumiemy, jak piękna jest ta gra.