Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani fałszywy; jest po prostu miejscem, z której nasza wyobraźnia wybiera materię, którą przekształca na zło albo dobro.
Wielkość naszego świata jest ograniczona jedynie przez naszą zdolność do wyobraźni, nasze pragnienie, by badać i naszą skłonność do cudów. Wszystko, co fascynuje nasze umysły, jest tylko cząstką tego, co świata oczekuje na nas, byśmy je odkryli.
Świat jest księgą, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną jej stronę.
Społeczność światowa działa jak człowiek, który miałby zintegrować swoją osobowość, posiadający siebie i ogarniający wszystko swoją świadomością, do tego stopnia, że stałby się sam dla siebie mikrokosmosem, czyli odbiciem makrokosmosu. Ten ogromny organizm ludzkości jest w stanie przyswoić sobie dowolną ilość informacji, niezależnie od tego, jak bardzo skomplikowany jest ten problem. Jest to możliwe dzięki niezwykle rozbudowanym i precyzyjnie zorganizowanym systemom komunikacji.
Żeby móc kochać świat, trzeba od niego uciec...
Złem w świecie nie jest nieznajomość, lecz niechęć do nauki. Przyszłość należy do tych, którzy są gotowi nauczyć się czegoś nowego.
Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną jej stronę. Podróże rozbudzają ciekawość, kształtują charakter, a przede wszystkim uczą pokory wobec różnorodności tego, co nazywamy rzeczywistością.
Na tym świecie nie ma sprawiedliwości, kochanie.
Świat jest jak książka i ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną jego stronę. Najwięcej spostrzegamy, gdy patrzymy z dystansu. Bez odległości nie ma perspektywy.
Cyberprzestrzeń. Słowo zapożyczone ze starego ruchu cyberpunków. To tutaj jesteśmy. Ty i ja. Możemy być gdziekolwiek w środku Informacji, ponieważ Informacja nie ma fizycznych granic. Ale za Informacją... jesteś Ty: Umysł.
