Świat jest jak książka, a kto nie podróżuje, ten zna tylko jedną stronę tej książki.
Stale jesteśmy w domu, ale nigdy w nim nie jesteśmy całkowicie. Najpiękniejsze miejsca na świecie nie są ani w innych krajach, ani na innych kontynentach: są w naszej duszy.
Już od dawna nie zastanawiam się nad sensem życia, ale nad sensem świata. Co to znaczy, że istnieje nie tylko ja, ale także tysiące, miliony, miliardy innych.
Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
Pomyśl, jak rzadko zdajesz sobie sprawę, że istnieje na tym świecie ktoś, kto może znać prawdę o tobie, prawdę, jakiej sam o sobie nie znasz. Zamknij się w sobie jeszcze bardziej i żyj dla siebie.
Spokój, z jakim przychodzimy na świat, jest tajemniczy. Jakaż to, ducha wypełniająca, życia moc, spokojna, niezależna od naszej woli? Przychodzimy na świat cisi, odejść powinniśmy głośni.
Świat, który widzimy z zewnątrz, jest odzwierciedleniem świata, który mamy wewnątrz nas. Nie jesteśmy odseparowani od świata, lecz jesteśmy częścią niego, i nasze działania mają wpływ na całość.
Nie potrafimy zmienić kierunku wiatru, ale zawsze możemy dostosować nasze żagle, aby dotrzeć dokąd chcemy. Świat nie stoi w miejscu, a my razem z nim. Spróbuj zrozumieć, że nie wszystko zależy od Ciebie. Ale wszystko, co możesz zrobić, to wykorzystać to, co masz.
Prawdziwe bogactwo narodu, szczególnie w czasach pokojowych, nie powinno polegać na złocie czy srebrze, ale na edukacji młodzieży do najwyższych standardów ekscelencji.
Niezadowolenie ze świata jest chroniczną torturą.
