Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jeden rozdział.
Dziwnie jest zorganizowany ten świat.
Za mało w nim radości, za dużo ironii.
Świat ma wystarczajaco dużo dla potrzeb każdego człowieka, ale nie dla jego zachłanności.
Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.
Świat ma tyle kolorów, ile jest ludzi zdolnych do zobaczenia i zrozumienia ich wyjątkowości. Jest tyle możliwości, ile mamy odwagi, aby podjąć ryzyko. To właśnie decyduje o kształcie naszego życia.
Niezadowolenie ze świata jest chroniczną torturą.
Na tym świecie nie ma sprawiedliwości, kochanie.
Niektórzy ludzie widzą świat takim, jakim jest i pytają: Dlaczego? Ja widzę świat, który nigdy nie istniał i pytam: Dlaczego nie?
... w prawdziwym świecie nigdy nie dostaniemy drugiej szansy, by żyć pełnią życia.
Rzeka płynie ciągle tak samo, a jednak kiedy do niej wchodzisz, nigdy nie jesteś dwukrotnie w tej samej wodzie.
