Spokój, z jakim przychodzimy na świat, jest tajemniczy. Jakaż to, ducha wypełniająca, życia moc, spokojna, niezależna od naszej woli? Przychodzimy na świat cisi, odejść powinniśmy głośni.
Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę.
Świat powstał chyba ze strachu przed pustką.
Można żyć na świecie jakby nic nas nie dotyczyło - to łatwe. Ale można również starać się zrozumieć, schlebiać swojej ciekawości, stosować swoją myśl, aby przezwyciężyć trudności, które na nas czekają.
Nie jesteśmy na tym świecie, aby marzyć o nim, ale aby zmieniać go. Kiedy podziwiamy obrazy, myślimy: co to jest. Ale gdy patrzymy na świat, musimy myśleć: co to powinno być.
Świat nie jest prezentem, jest to wynik naszych działań. Jeśli chcielibyśmy go zmienić, musimy zacząć od siebie. Nim marzymy o lepszej przyszłości, musimy pamiętać, że wszystko zależy od naszej decyzji i postaw. Kiedy patrzysz na świat, widzisz odbicie samego siebie.
Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani fałszywy. Te cechy ma przede wszystkim nasza mina, kiedy patrzymy na świat. Nastrój nasz nadaje światu różne maski, a niektóre z nich są naprawdę zabawne.
Każdego człowieka napotkanego na mojej drodze traktuję jak list przekazany przez Boga. To jest sens życia we wszechświecie.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść naprzód.
Świat jest jak książka, a osoba, która nie podróżuje, zna tylko jedną ze stron. Każda podróż otwiera nas na nowe perspektywy, karmi umysł i rozwija ducha.
