Kto wie, może oczekiwanie należy do natury widnokręgu.

 Granice mojego języka
wyznaczają granice mojego świata.

 Świat nie jest ani dobry, ani zły, po prostu jest. Nam, ludziom, przypada w udziale zadanie coś z nim zrobić.

 Świat to miejsce, gdzie wartości są odwrócone. Co jest ważne, staje się mało znaczące, a co jest mało znaczące, staje się ważne. To miejsce, gdzie ludzie skupiają się na powierzchownościach, zamiast na głębiach.

 Cały spostrzegany świat jest tylko zbiorem obrazów i znaków.

 Nie jesteśmy na tym świecie, aby zrozumieć świat, ale aby zgłębić siebie i nauczyć się go doświadczać bez strachu. Rozumienie siebie to rozumienie świata.

 Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.

 Świat to książka, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jeden rozdział.

 Na tym świecie nie ma sprawiedliwości, kochanie.

 Nie jest dobrze jechać, czując urazę do mijanego świata.

 Nie można zrozumieć świata, jeśli nie rozumie się, co jest prawdą. Nie można zrozumieć prawdy, jeśli nie zna się świata.