Kto wie, może oczekiwanie należy do natury widnokręgu.

 Nie stworzono świata, aby mógł być doskonały, ale żeby mógł nieustannie ewoluować w kierunku doskonałości.

 Świat się zmienia, słońce zachodzi a wódka się kończy.

 Są takie dni, że najbardziej oczywiste rzeczy wydają się całkowicie zagmatwane.

 Świecie, jesteś piękny jak burza, do której porównać nie mam niczego oprócz burzy.

 Nasz los nie zależy od gwiazd, ale od naszych poczynań, bo wszyscy jesteśmy kowalami naszego życia, a świat jest tym, co my z nim zrobimy.

 Świat tworzy się w obłędzie,
gdyż poza nim wszystko jest wyobrażeniem.

 Widocznie dzisiaj cały świat żyje urojeniami.

 Ten świat jest wspaniały i przeraziłby mnie równie bardzo, gdyby jakimś cudem mogliśmy go zrozumieć, co przerazi mnie teraz, gdy na to patrzę i nie rozumiem.

 Czego nie wiadomo nie widać, choć widać i bez tego strach. Wszakże tam na niebie wiemy, że są gwiazdy, ale ciemno, a tu na tym świecie dużo widzimy, ale ciemniej

 Żyjemy tylko po to, aby odkrywać piękno. Cała reszta jest czekaniem na coś nieistotnego. Najważniejsze to nie przestać zadawać sobie pytań. Ciekawość ma swoje własne powody do istnienia.