Dla ministra finansów najbardziej miękką ...

 Odkąd weszłam w świat prawdziwego cierpienia, przestałam narzekać. Cieszę się z tego, że mam ręce i nogi. Wcześniej nie wiedziałam, że jest to powód do szczęścia. Zostałam wyróżniona przez los wobec tylu pokrzywdzonych i jestem im coś winna.

 Szczęście to nie miejsce docelowe, to sposób podróżowania. Czy jesteś szczęśliwy nie zależy od tego, ile masz, ale od tego, jak bardzo cenisz to, co masz.

 Często jądro naszego osobistego szczęścia zawiera się w drobnych, codziennych radościach, które mamy do dyspozycji na wyciągniecie ręki. Czytaj książki, które Cię pochłaniają, słuchaj muzyki, która Cię wzrusza, rozmawiaj z ludźmi, którzy Cię inspirują.

 Szczęście przychodzi wtedy, gdy przestajesz narzekać na problemy, które masz i zaczynasz doceniać to jak wiele innych masz już za sobą.

 Co nie boli, to nie życie, co nie przemija, to nie szczęście.

 Każdy, kto wchodzi w czyjeś życie, zawsze bowiem coś z sobą przynosi.

 Nie szukaj szczęścia na zewnątrz, bo nie znajdziesz go. Źródło szczęścia leży w tobie: w twojej duszy, w twoim sercu, w twojej głębi. Dopóki tego nie zrozumiesz, dopóty będzie ci ciebie brakowało, choćbyś posiadał cały świat.

 Nie ma żadnego klucza do szczęścia. Drzwi do niego są zawsze otwarte. Czasem dokładamy wszelkich starań, aby znaleźć ten klucz, nie zauważając, że drzwi są otwarte i zawsze były. To my sami decydujemy o naszym szczęściu.

 Szczęście to sposób patrzenia na świat.

 Komisja to grupa ludzi nieprzygotowanych, powołana przez niekompetentnych, do wykonania zadań niepotrzebnych.