Szczęście nie jest stacją na której zatrzymuje się pociąg, ale sposób podróżowania. Najważniejsze jest, żebyśmy potrafiły po prostu być szczęśliwe. Na co czekamy? Świat nie jest taki zły. Jest cudowny, jeśli umiemy go widzieć takim, jaki jest.
To niesamowite jak szybko człowiek może się uzależnić od innej osoby.
Szczęście to nie tylko miłość, to przede wszystkim zrozumienie miłości. Szczęście odnajdujemy w sercu, a nie w rzeczach materialnych.
Nie dajcie się zniewalać! Nie dajcie się zniewolić, nie dajcie się skusić pseudowartościami, półprawdami, urokiem miraży, od których później będziecie się odwracać z rozczarowaniem, poranieni, a może nawet ze złamanym życiem.
Niewiele to znaczy, gdy otoczenie władcy mówi o nim, że jest mądry.
Dobre prawa mają swój początek w złych przyzwyczajeniach.
Szczęścia nie da się nauczyć, nie da się tego kupić, nie da się przygotować, nie da się oszukać. To jest – albo nie ma. I tylko tyle.
Szczęście to nie jest cel, to efekt uboczny pewnego życia. Szczęście to nie jest coś co się osiąga. Jest się szczęśliwym czy nie, de facto. I to jest zupełnie niezależne od jakiejkolwiek zewnętrznej ewentualności.
Popełniłam wiele błędów, wiem. Ale dzięki nim nauczyłam się, że życie nie jest takie proste i trzeba nauczyć się walczyć z każdą przeciwnością losu. Być silnym, nie poddawać się. Tylko wstać i walczyć o to by było nam jak najlepiej. Walczyć o swoje swoje szczęście.
Nikt nigdy nie otrzymał pełnego szczęścia. Gdziekolwiek przyjrzy się człowiekowi, zawsze odnajdzie w nim jakiś zły los.
