W zgniliźnie cywilizacji dotkniętej śmiercią ...
W zgniliźnie cywilizacji dotkniętej śmiercią wschodzi przyszłe ziarno nowej rzeczywistości.
Ucz się na błędach, nie przejmuj się tym co mówią inni, bądź szczęśliwym człowiekiem.
Lepiej mniej, ale lepiej.
Jestem jak kwiat - tak łatwo mnie zranić
Jestem jak motyl - tak trudno mnie złapać
Jestem jak nadzieja - tak łatwo mnie stracić
Jestem jak wiatr - tak trudno mnie zatrzymać
Jestem jak kropla deszczu żyję chwilą
Jestem jak dźwięk - rozbrzmiewam śmiechem
Jestem jak noc- zapowiadam dzień -jestem jak gwiazdy -spełniam życzenia
Jestem jak rzeka -nie oglądam się za siebie
Jestem jak ogień -niszczę złudzenia
Jestem jak wulkan- wybuchem bez ostrzeżeń.
Odkąd weszłam w świat prawdziwego cierpienia, przestałam narzekać. Cieszę się z tego, że mam ręce i nogi. Wcześniej nie wiedziałam, że jest to powód do szczęścia. Zostałam wyróżniona przez los wobec tylu pokrzywdzonych i jestem im coś winna.
Nie ma żadnego klucza do szczęścia. Drzwi do niego są zawsze otwarte. Czasem dokładamy wszelkich starań, aby znaleźć ten klucz, nie zauważając, że drzwi są otwarte i zawsze były. To my sami decydujemy o naszym szczęściu.
Szczęścia nie da się nauczyć, nie da się tego kupić, nie da się przygotować, nie da się oszukać. To jest – albo nie ma. I tylko tyle.
"Nie bój się, wierz tylko!"
Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Kto szuka szczęścia poza sobą, ten jak wielbłąd, szuka wody w pustyni.
Szczęście - niczym motyw - prawdziwe piękno tkwi nie w celu, ale w drodze. Czy jest coś bardziej ekscytującego niż podróż ku szczęściu?
Cytat jest lepszy niż argument.