Gdzie króluje nienawiść, nie może ...

 Szczęśliwy człowiek to nie ten, co ma wszystko, czy ma bardzo dużo, ale ten, kto docenił to, co ma. Który dziękuje Bogu za każdy nowy dzień, za każde przebudzenie, za każdy uśmiech, za każdy oddech. Który cieszy się z małych rzeczy.

 Szczęście to idealny stan zdrowia i złe pamięci. Gdy zdrowie jest dobre, nie wiemy, co to jest. Zapominamy o tym jak łatwo możemy stracić nasze cenne zdrowie.

 Szczęście to nie cel podróży, ale sposób podróżowania. To nie coś stałego, konkretnego, ostatecznego, ale zmienna wartość, zależna od wielu czynników, zewnętrznych i wewnętrznych. Nie siedzi w rzeczach materialnych, choć często szukamy go tam. Prawdziwe szczęście jest w nas samych, w naszej duszy, sercu, umyśle. Prawdziwe szczęście to być z kimś, kogo się kocha, robić coś, co się uwielbia, i być kimś, kim się naprawdę chce być.

 Tylko u dzieci uśmiech zawsze jest szczery.

 Jesteś uwięziony między tym,
co czujesz, a tym, co wypada
zrobić i co pomyślą inni. Zawsze
wybieraj to, co sprawia, że możesz
być szczęśliwy. Chyba że chcesz, by
szczęśliwi byli wszyscy oprócz Ciebie.

 Odkąd weszłam w świat prawdziwego cierpienia, przestałam narzekać. Cieszę się z tego, że mam ręce i nogi. Wcześniej nie wiedziałam, że jest to powód do szczęścia. Zostałam wyróżniona przez los wobec tylu pokrzywdzonych i jestem im coś winna.

 Nie liczy się wiek. Nie liczą się kilometry. Nie liczy się to co nas dzieli. Liczy się uczucie.

 Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi z twoich własnych działań. Jeśli uważasz, że ciężko jest być szczęśliwym, to powinieneś przestać chcieć to, czego nie masz, i zacząć doceniać to, co masz. To jest prawdziwe szczęście.

 Zawrót głowy od sukcesów.

 Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich własnych działań. W szukaniu szczęścia najważniejsza jest droga, a nie sam cel.