Kto się nauczył słuchać, będzie ...
Kto się nauczył słuchać, będzie umiał i rozkazywać.
Szczęście to nie coś gotowego. To pochodzi z twoich własnych działań.
Uderzyła ją prosta prawda: że czasem rzeczy najzwyklejsze, kiedy je się dzieli z właściwymi ludźmi, bywają niezwykłe.
Nie zawsze szczęście marzy o tym, by spotkać człowieka.
Najtrudniejsze w szczęściu jest to, że nie umiemy go dostrzegać, kiedy jest. Dopiero gdy przemija, zaczynamy szukać w pamięci, co z tego szczęścia nam zostało.
Często jądro naszego osobistego szczęścia zawiera się w drobnych, codziennych radościach, które mamy do dyspozycji na wyciągniecie ręki. Czytaj książki, które Cię pochłaniają, słuchaj muzyki, która Cię wzrusza, rozmawiaj z ludźmi, którzy Cię inspirują.
Małżeński maraton, gdzie wsparcie i wzajemna motywacja, upadanie i wstawaniem razem prowadzi do mety. To nie współczesne związkowe biegi na setkę, gdzie wykłada się wszystko juz na starcie, by przy pierwszym dołku oddalić się od siebie zamiast dźwigać wzajemnie i biec dalej.
Nie szukaj szczęścia poza sobą. Znajduje się ono w tobie, zawsze było częścią ciebie. Szukasz go w innych, ale to oznacza, że go nie zarobiłeś.
Nie możemy zrozumieć, czym jest prawdziwe szczęście, póki nie zrozumieć, co to jest cierpienie. Osiągnięcie pełnego zrozumienia cierpienia przynosi ze sobą szczęście.
W przyjaźni nie chodzi o to, aby być nierozłącznym. Chodzi o to, aby rozłąka nic nie zmieniła.
Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Szczęście to nie kwestia przeznaczenia, ale decyzji. Szczęście to coś, co decydujemy widzieć w każdym doświadczeniu życia. Szczęść nie polega na tym, co mamy, ale na tym, jak to postrzegamy.