Błędem jest sądzić, że szczęście to cel.

 Myślę, że najwspanialsze wspomnienia związane są z najbardziej nieprawdopodobnymi miejscami. To dowodzi, że spontaniczność jest bardziej satysfakcjonująca niż skrupulatnie zaplanowane życie. Drobiazgowo zaplanowane cokolwiek.

 Będziecie silniejsze, o ile będziecie żyć w zgodzie. Jeśli zaś rozdzieli was niezgoda, łatwo ulegniecie wrogom.

 Pieniądze szczęścia nie dają, lecz każdy chce to sprawdzić osobiście...

 Wstaje, mimo tylu ran
I znów do góry głowę
Idę dalej
Idę dalej tam gdzie zaprowadzi wzrok

 Bóg nas tylko wynagradza, ale MY - ludzie nie potrafimy tego dostrzec i wszystko tracimy przez własną głupotę, obwiniając o to Boga.

 Kto się nauczył słuchać, będzie umiał i rozkazywać.

 Szczęście to negatywny stan, wynik negacji cierpienia. Szczęście nie jest cel do zrealizowania, ale punkt wyjścia. Szczęście nie ma cezury, ono jest procesem. To nie jest punkt do którego dążymy, ale sposób podróżowania.

 Śmiej się-niech reszta świata zastanawia się dlaczego.

 Życie łamie najsilniejszych, rzucając ich na kolana, żeby udowodnić, że mogą wstać.

 Głos mocny, ale wniosek słaby.