Żyjemy, słuchamy muzyki i niekiedy, bo nie zawsze, potrafimy dostatecznie się skupić, wystarczająco otworzyć, doświadczamy jej głęboko i boleśnie, doświadczamy jej piękna, w którym łączy się radość
i rozpacz, i także przeczucie, pojawiające się bardzo rzadko, ale mimo to realne, przeczucie czegoś,
co nas całkowicie przerasta, co należy do wyższego porządku, co nazwalibyśmy słowem boskie,
gdybyśmy się nie wstydzili takich słów.
Gdzie nikt nie chce podlegać, nikt nie umie rządzić.
Wszystko jest w Tobie. Złe emocje i dobre myśli. W życiu chodzi o to, żeby pozbyć się tych pierwszych i mieć jak najwięcej tych drugich. I to właśnie jest szczęście.
Człowiek zadowolony ze swojego losu to człowiek szczęśliwy. Wszystko, co spotyka nas w życiu ma iść na nasze dobro, nawet to, co wydaje się złą wróżbą.
Czyż możemy narodowi ofiarować większy dar nad wychowanie i wykształcenie młodzieży?
Przypadkowa znajomość czasem
potrafi dać nam więcej szczęścia niż
ta, na którą czekaliśmy z utęsknieniem.
Komuniści są jak krokodyle, które kiedy otwierają paszcze, nie wiemy - uśmiechają się, czy chcą nas pożreć.
Trzeba łapczywie chwytać każdą chwilę i cieszyć
się nią, bo drugi raz taka sama nie nadejdzie.
W najgłębszych namysłach dusza moja spotykała jedynie cienie szczęścia, nie zaś samo szczęście. Szczęście jest miejscem, gdzie zaczyna się niebo, nie jest jednak miejscem, gdzie kończy się ziemia.
Szczęście to coś więcej niż efemeryczna radość. To stan, który możemy pielęgnować każdego dnia, zamiast czekać na nie, jak na deszcz w sierpniu. Szczęście to decyzja, której dokonujemy codziennie, niezależnie od okoliczności.
