Aby osiągnąć szczęście, trzeba znać cierpienie.

 Najpiękniejszy rodzaj szczęścia to ten, w którym czujesz, że wszystko jest tak, jak powinno. Nie chodzi o wielkie, niesamowite wydarzenia, które zmieniają Twoje życie o 180 stopni, tylko o spokój ducha, o zasypianie z poczuciem, że Twoje jutro jest bezpieczne, a wszystkie sprawy są poukładane.

 Gdyby Bóg chciał, żebyś był tacy jak inni nie stworzyłby cie wyjątkowym.

 Szczęście, to nie celem jest, lecz sposobem podróży. Nie tam gdzie jesteśmy, niemniej cel nasz gdziekolwiek, jedno jest szczęście – szczęście jest w drodze.

 Malarz to nie ten kto jest natchniony,
a ten który jest w stanie natchnąć innych.

 Ludzie widzą, że są nieszczęśliwi, ale mało kto wie, że mógłby być szczęśliwy.

 Najlepszy rodzaj ludzi to ci, którzy wkraczają w Twoje życie i sprawiają, że dostrzegasz słońce tam, gdzie wcześniej dostrzegałeś chmury... Ludzie, którzy wierzą w Ciebie tak bardzo, że... sam zaczynasz w siebie wierzyć... Ludzie, którzy kochają Cię za to, że jesteś po prostu sobą w 100 procentach.. Tacy trafiają się tylko raz w życiu.

 W tym krótkim wcieleniu, które zwane jest życiem, jedynym, co naprawdę warto zrozumieć, jest to, że nie ma większego szczęścia od dawania i że najszlachetniejsze wybory zawsze przynoszą największe błogosławieństwa.

 Szczęście to nie jest coś co jest przygotowane wcześniej. To, co pochodzi z twoich własnych działań.

 Szczęście to nie cel, ale forma podróży. Nie wystarczy go tylko dążyć, trzeba je smakować, każdego dnia, nawet w drobnych rzeczach. Szczęśliwy jest ten, kto potrafi zauważyć piękno tam, gdzie inni go nie dostrzegają.

 Cenzura to reklama na koszt państwa.