Prawda 7: Błędem jest sądzić, że szczęście to cel.

 Niech pociechą dla nas będzie to, iż żaden ból na świecie nie trwa wiecznie. Kończy się cierpienie, pojawia się radość i tak równoważą się nawzajem.

 Szczęście to nie jest cel, ale sposób podróżowania. Szczęście nie polega na tym, co osiągamy, co posiadamy, ale na tym, co doświadczamy i jak to przeżywamy.

 Szczęście to najcenniejszy dar, jakim możemy obdarować siebie nawzajem. Nie zależy ono od bogactwa, statusu społecznego, czy osiągnięć. Szczęście rodzi się w sercu, a zasiewa się gestami życzliwości, uśmiechem i otwartością na innych.

 Mistrzu,co robisz,ze jesteś szczęśliwy? -Nic nie robię,jestem szczęśliwy.

 Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi z twoich własnych działań. W szerszym znaczeniu też można powiedzieć, że szczęśliwy jest ten, kto pomaga innym, bo łagodność i złagodzenie cierpień innych jest czymś, co nam samym przynosi szczęście.

 Zamiast komuś dowalić i pokazać jaki to ja jestem silny i wielki, pomocną dłonią i dobrym słowem postaw mu drogowskazy na lepsze życie.

 Każda kucharka powinna nauczyć się rządzić państwem.

 You must not find symbols in everything you see.It makes life impossiblenie wolno doszukiwać się symboli we wszystkim, co się widzi.To czyni życie nieznośnym.

 Bez smutku nie znalibyśmy smaku radości.

 Szczęście to negatywny stan, wynik negacji cierpienia. Szczęście nie jest cel do zrealizowania, ale punkt wyjścia. Szczęście nie ma cezury, ono jest procesem. To nie jest punkt do którego dążymy, ale sposób podróżowania.