jak spotykać się z ludzmi jak zaraz afera

 Gdzie się pali książki, dojdzie w końcu do palenia ludzi.

 Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Wiele osób żyje, czekając na szczęście i nie zauważa, że są szczęśliwe w tym momencie.

 Szczęście jest jak motyl. Im bardziej go gonić, tym bardziej unika. Ale jeśli skupisz się na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie Ci na ramieniu.

 Jakże ten król nasz bogaty!Skarb jego, serc miliony.

 Optymistyczne myśli są zwykle głupio banalne.

 Chcąc, żeby młodzież była lepsza, żeby nie była cyniczna, trzeba, żeby społeczeństwo zachowywało się tak, by je można było słusznie szanować.

 Nie umiała żyć, nie umiała istnieć, jeżeli musiała to robić sama, bez czczonych mądrościami, a więc tak na prawdę w cierpieniu. A przecież bez cierpienia nie ma szczęścia.

 Gdy poszedłem do szkoły, spytali mnie, kim chcę być, gdy będę dorosły. Odpowiedziałem, że chcę być szczęśliwy. Powiedzieli mi, że nie zrozumiałem pytania. Ja im - że nie rozumieją życia.

 Był taki czas, gdy ciągle się spieszyłam.
Na przykład jechałam tramwajem i chciałam,
żeby on jechał jeszcze szybciej. Miałam ten
pośpiech w sobie. I nagle pomyślałam:
„Zaraz, dokąd ja się tak śpieszę? Przecież
na końcu czeka na mnie trumna” (śmiech).
Pozbądź się tego wewnętrznego biegu.
Oglądaj świat, obserwuj, co się dookoła
ciebie dzieje, bo życie mamy jedno, a
przecież we wszystkim można znaleźć
tyle piękna. Właściwie samo to, że się
żyje, jest już czymś cudownym.

 Nie tyle od posiadanych rzeczy, co od zaspokojenia naszych pragnień zależy szczęście. Szczęście to nie brak problemów, ale umiejętność radzenia sobie z nimi.