Szczęście według Dalai Lamy

 "[...] brakuje mi w łóżku mężczyzny. Żeby móc się do niego przytulić, żeby osłonił mnie przez tym dorosłym życiem, żeby się porozkoszować ciepłem drugiej osoby. Żeby się z nim kochać i wiedzieć, że stoi za tym fascynacja jakaś, jakieś uczucie."

 Czy chciałbym zbyt wiele, żeby nie być sam?
Czarny i biały to nie tylko ja.
Idę po swoje, bo to nie wstyd gonić marzenia,
przebijając głową nieba błękit

 Jedynie człowiek szczęśliwy może promieniować szczęściem wokół.

 Królem królów jest przemijanie.

 Właściwe szczęście polega na zdolności zadowalania się rzeczami, które są do naszego użytku, a nie tęsknieniem za tym co mamy poza zasięgiem naszych możliwości.

 Związek to nie jest status dla publicznej wiadomości, aby ludzie wiedzieli, iż jesteśmy zakochani. Związek to dwoje ludzi, którzy się kochają, potrafią przetrwać każdy kryzys. To połączenie miłości oraz przyjaźni. Akceptacja siebie wzajemnie.

 Szczęściem jest, gdy to, co myślisz, to, co mówisz i to, co robisz, są w harmonii.

 Szczęście to nie jest cel, to sposób podróży. Szczęście to nie jest coś, co doświadczasz na koniec dnia, to są rzeczy, które robisz na co dzień. Szczęście to nie jest coś, co otrzymasz za to, co zrobisz, to jest coś, co stanie się częścią Ciebie, kiedy robisz co kochasz.

 Nie szukaj szczęścia na zewnątrz, tylko w sobie. Szczęście to nie cel, to sposób podróżowania. Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich własnych działań.

 Gdy się miało szczęście, które się nie trafia:
czyjeś ciało i ziemię całą,
a zostanie tylko fotografia,
to - to jest bardzo mało...