Sztuka życia polega na tym, by cieszyć się małym, a wytrzymywać najgorsze.
Szczęście to nie coś, co można osiągnąć. To jest ta droga. Zbyt dużo ludzi dopuszcza, że szczęście wyznaczają inni, nie pojmując, że to jest coś, co sami powinni tworzyć w miarę jak idą.
"Dobro może i zawsze wygrywa,ale należy pamiętać że bez zła nie byłoby dobra"
Szczęście to nie cel, to sposób podróżowania. Szczęście nie olewa drogi, nie olewa procesu. Cieszy się teraźniejszością. Całuje ziemię pod stopami. Szczęście to umiejętność doceniania. To umiejętność tworzenia z siebie miejsca, w którym można być szczęśliwym.
Panować nad sobą to najwyższa władza.
Jest to bowiem sekret przyrody i polityki, że bezpiecznie jest zmieniać nieraz wiele mniejszych rzeczy niż jedną wielką.
W politycznej kuchni gotuje się najlepiej na oleju,który inni mają w głowie.
Szczęście nie jest czymś, co doświadczasz, jest to coś, co pamiętasz. To niewielkie kroki w kierunku uczenia się i kreatywności. Jest jak zdrowie: gdy go nie masz, jest wszystkim, gdy go masz, prawie go nie zauważasz.
Uderzyła ją prosta prawda: że czasem rzeczy najzwyklejsze, kiedy je się dzieli z właściwymi ludźmi, bywają niezwykłe.
Politycy wydostają się na szczyty dlatego,że większość z nich nie ma zdolności,dla których chciano by ich zatrzymać trochę niżej.
